اوراکل های دیفای (DeFi)

اوراکل (oracle) در بلاکچین (blockchain) چیست؟

اوراکل ها سرویس های شخص ثالثی هستند که به قراردادهای هوشمند درون بلاکچین(blockchain)  ها اجازه می دهند داده های خارجی را خارج از اکوسیستم خود دریافت کنند.

اوراکل ها به عنوان یک منبع داده عمل می کنند که می تواند در یک قرارداد هوشمند استفاده شود ، که به آنها امکان می دهد به داده های واقعی که در بلاکچین(blockchain)  موجود نیست و اغلب شامل قیمت واقعی دارایی ها است ، دسترسی پیدا کنند. هرچند خود اوراکل ها منبع داده نیستند ، اما لایه هایی هستند که داده های مربوط به رویدادهای واقعی را تأیید می کنند و سپس داده های جمع آوری شده را به قراردادهای هوشمند ارائه می دهند.

در حال حاضر ، شرکت هایی که در فضای امور مالی غیرمتمرکز فعالیت می کنند ، از داده های درون زنجیره ای واقعی اوراکل ها استفاده می کنند. در حقیقت ، هفت مورد از ۱۰ برنامه برتر دیفای به دلیل کمبود اوراکل غیرمتمرکز سریع و مطمئن ، توسط اوراکل های متمرکز یا نیمه متمرکز پشتیبانی می شوند.

نیاز به اوراکل ها به این دلیل بوجود می آید که بلاکچین(blockchain)  ها داده های درون زنجیره ای ذخیره شده ای در اکوسیستم های خود ندارند. برای استفاده از این داده ها ، این اطلاعات معمولاً از اکسچنج های برتر کریپتو مانند بایننس (Binance) و کوین بیس (Coinbase) تهیه می شوند که دارای رابط های برنامه نویسی نرم افزار هستند که به اوراکل ها اجازه می دهد تا تحقیقات خود را انجام دهند.

انواع اوراکل ها

اوراکل ها براساس منبع اطلاعات ، جهت اطلاعات و درجه اعتماد طبقه بندی می شوند.

منبع داده می تواند سخت افزار یا نرم افزار باشد. اوراکل های سخت افزاری داده ها را مستقیماً از دنیای فیزیکی جمع آوری می کنند و آنها را به مقادیر دیجیتالی تبدیل می کنند که می توانند به قراردادهای هوشمند تبدیل شوند. این امر شامل اسکنرهای بارکد و سنسورهایی است که داده ها را به طور فعال یا منفعل جمع آوری می کنند و آنها را به قرارداد هوشمند منتقل می کنند. اوراکل های نرم افزاری اطلاعات را از منابع آنلاین دریافت می کنند ، در وب سایت های خود جستجو می کنند و از این طریق به روزترین اطلاعات قرارداد هوشمند را ارائه می دهند. برای بلاکچین(blockchain)  ها ، این اطلاعات معمولاً از اکسچنج های کریپتوکارنسی به دست می آید.

جهت اطلاعات می تواند به صورت داخلی (inbound) یا خارجی (outbound) باشد. در حالی که اوراکل های داخلی به شبکه اجازه می دهند اطلاعات را از منابع داده خارجی به قراردادهای هوشمند ارسال کند ، اوراکل های خارجی به قراردادهای هوشمند اجازه ارسال اطلاعات به منابع خارجی را می دهند.

اوراکل متمرکز به عنوان یک بخش واحد ارائه داده از یک منبع خارجی به یک قرارداد هوشمند با مجموعه ای از ویژگی های امنیتی عمل می کند. با این حال ، از آنجا که تنها یک گره مسئول وجود دارد ، شبیه به سیستم مالی سنتی که در آن یک تک نقطه خرابی یا نقطه تکی شکست (Single Point Of Failure) وجود دارد ، از امنیت کمتری برخوردار است و در برابر خرابی و حمله از طریق داده های مخرب وارد شده به قرارداد هوشمند ، آسیب پذیرتر می شود.

از طرف دیگر ، اوراکل های غیرمتمرکز برای افزایش اعتبار داده های ارائه شده به قراردادهای هوشمند ، به چندین منبع خارجی متکی هستند. اوراکل های غیرمتمرکز بر روی تئوری بازی نقطه شلینگ (Schelling) کار می کنند که در آن همه شرکت کنندگان داده ها را بدون تبانی با یکدیگر ارائه می دهند و شلینگ پس از فیلتر کردن برای کشف هرگونه مشکلی ، تعیین می کند که آیا نقاط داده یا اصلاحات پیشنهادی در نرم افزار معتبر و قابل قبول هستند یا خیر.

چرا اکوسیستم دیفای به اوراکل های غیرمتمرکز احتیاج دارد؟

اوراکل ها واسطه هایی هستند که اعتماد به اکوسیستم دیفای را تضمین می کنند.

اول از همه ، در اکوسیستم دیفای ، اوراکل غیرمتمرکز در درجه اول استفاده می شود ، زیرا استفاده از اوراکل متمرکز بر خلاف ویژگی های محصولات و برنامه های کاربردی دیفای است. برنامه های دیفای ابزارهای مالی هستند که بر روی یک بلاکچین(blockchain)  ساخته شده اند ، در بیشتر موارد ، بر روی شبکه اتریوم (Ethereum) .

ارزش کل قفل شده یا (TVL) در دیفای موجودی توکن های اتر (Ether (ETH ، بیت کوین (BTC) و (ERC-20) است که در قراردادهای هوشمند برنامه های دیفای نگهداری می شوند. افزایش سریع (TVL) از ۶۷۵ میلیون دلار در آغاز سال ۲۰۲۰ به بیش از ۷ میلیارد دلار در سه ماهه سوم سال ، نشانگر تاثیری است که اوراکل های بلاکچین(blockchain)  در بخش دیفای دارند. این تأثیر همچنین در بازدهی نمایی سرمایه گذاری در توکن های حاکمیتی ارائه دهندگان اوراکل غیرمتمرکز چین لینک (Chainlink)با توکن لینک (LINK) و بند پروتکل (Band Protocol) با توکن بند (BAND)در مقایسه با بیت کوین (Bitcoin) ، از ابتدای سال تاکنون مشاهده می شود.

پروتکل های ترکیبی دیفای که به طور فزاینده ای محبوب تر می شوند و شبکه های غیرمتمرکز را ارائه می دهند در حالی که نوسانات را کاهش می دهند ، با اتصال دارایی های دیجیتال به ابزارهای مالی معمول ، به ویژه آنهایی که به دلار آمریکا متصل هستند ، کار می کنند.

خطرات استفاده از اوراکل ها در دیفای چیست؟

مشکل اوراکل و تأخیر مهمترین خطرات اجرای اوراکل در بلاکچین(blockchain)  است.

مشکل اوراکل به دلیل تضاد اعتمادی بوجود می آید که سیستم های شخص ثالث متمرکز در قراردادهای هوشمند و سیستم های بلاکچین(blockchain)  غیرمتمرکز ایجاد می کنند. از آنجا که داده های ارائه شده توسط اوراکل ها مستقیماً وارد قرارداد های هوشمند می شود که براساس این داده ها کار می کنند ، بدیهی است که اوراکل ها در اجرای قراردادهای هوشمند دارای قدرت سلسله مراتبی هستند. با توجه به این موارد ، داشتن اوراکل هایی با داده های قابل اعتماد و تأخیر کم یا بدون تأخیر برای برنامه ها و پروتکل های دیفای بسیار مهم است.

به طور کلی ، راه حل های اوراکل را می توان به دو دسته تقسیم کرد: سریع اما ناامن و امن اما کند. دسته اول عمدتاً مربوط به اوراکل های غیرمتمرکز است ، زیرا نرخ تأخیر کمی دارند. به دلیل آسیب پذیری در برابر حملات مختلف تئوری بازی ، اکثر برنامه های دیفای بر اساس اوراکل های متمرکز یا نیمه متمرکز اجرا می شوند.

اکثر اوراکل های غیرمتمرکز از مکانیزم شلینگ کوین (ShellingCoin) استفاده می کنند ، در این روش منابع مستقل بدون هماهنگی با منابع دیگر ، داده ها را گزارش می کنند. به دلیل عدم وجود این تماس ، این منابع یا نمایندگان ، داده های “واقعی” را با بهترین توانایی گزارش می دهند در حالی که انتظار دارند منابع دیگر نیز چنین کاری را انجام دهند. این سازوکار در برابر مشکلات مختلف از جمله تبانی بین اشخاص ، سیگنال دهی و حتی رشوه آسیب پذیر است و در صورت حمله یک هکر به فید داده ، معروف به حمله شخص میانی (man-in-the-middle attack) ، هیچ مکانیزم متقابلی وجود ندارد. حتی یک داده نادرست منفرد نیز می تواند عواقب قابل توجهی برای برنامه های کاربردی که به اوراکل ها وابسته اند به همراه داشته باشد.

اوراکل های متمرکز در گروه “امن اما کند” قرار می گیرند. این اوراکل ها در مقایسه با اوراکل های غیرمتمرکز دارای عناصر تئوری بازی هستند. آنها از رای گیری دستی برای غلبه بر حملاتی که سعی در دستکاری داده های آنها دارند ، استفاده می کنند. اما از آنجا که این روش ها به زمان طولانی تری نیاز دارند ، که گاهی هفته ها به طول می انجامد ، برنامه های دیفای اغلب از استفاده از آنها به عنوان اوراکل انتخابی خود منصرف می شوند. با این وجود ، علیرغم محافظت در برابر حملات تئوری بازی ، آنها خطر طرف مقابل را به همراه دارند و به دلیل تک نقطه خرابی ، احتمال هک را افزایش می دهند و باعث کاهش امنیت برنامه های دیفای در این زمینه می شوند.

چگونه اپلیکیشن های دیفای بر محدودیت های اوراکل غلبه می کنند؟

امنیت شدید مبتنی بر تئوری بازی می تواند راه حل های موثری را برای مشکلات اوراکل ارائه دهد.

همانطور که در خطای امنیتی سینتتیکس (Synthetix) و بی زی ایکس (bZx) مشاهده شد ، اوراکل های بلاکچین(blockchain)  در برابر حملات هکرهایی که می خواهند با هدف قرار دادن اوراکل ها از ناهنجاری های قیمت گذاری سو استفاده کنند ، آسیب پذیر هستند. اوراکل ها در برابر این حملات آسیب پذیر هستند زیرا از لحاظ تئوری خارج از سازوکار مکانیزم اجماع بلاکچین(blockchain)  هستند و بنابراین مکانیزم های امنیتی بلاکچین(blockchain)  در مورد آنها اعمال نمی شود.

پلتفرم هایی مانند چین لینک (Chainlink) ، بند پروتکل (Band Protocol)  و کامپاوند (Compound) با (Open Price Feed) پیشگام حوزه توسعه اوراکل هستند. چین لینک (Chainlink) با غول هایی مانند گوکل ، اوراکل کورپریشن (Oracle Corporation) ، گارتنر (Gartner) ، بایننس (Binance) و حتی شبکه خدمات بلاکچین (blockchain) چین همکاری کرده و همچنین با سوئیفت (SWIFT) که استاندارد جهانی ارتباطات بین نهادهای مالی است ، در حال مذاکره است.

محبوب ترین پروتکل های دیفای که اوراکل ها را اجرا می کنند کدامند؟

پروتکل های باز وام دهی / دریافت وام مانند میکردائو (MakerDAO) ، کامپاوند (Compound) ، یونی سواپ (Uniswap) و (Aave) در هنگام فعالیت بر روی بلاکچین(blockchain)  اتریوم (Ethereum) از اوراکل ها برای دریافت داده های خارجی استفاده می کنند.

میکردائو (MakerDAO) یکی از محبوب ترین پروتکل های وام دهی باز دیفای است و توکن دای (Dai) آن به دلار آمریکا وابسته است و توسط دارایی های کریپتو پشتیبانی می شود. میکردائو با استفاده از ماژول اوراکل ها قیمت واقعی دارایی ها را تعیین می کند. ماژول متشکل از آدرس های لیست سفید اوراکل ها و یک قرارداد اگریگیتور است. اوراکل ها به طور متناوب به روزرسانی های قیمت را به یک اگریگیتور که قیمت متوسط را تعیین می کند ، ارسال می کنند و سپس به عنوان قیمت مرجع در پلتفرم مورد استفاده قرار می گیرد.

کامپاوند یک پروتکل بازار مالی است که به کاربران اجازه می دهد سودی را دریافت کنند یا دارایی را در قبال وثیقه قرض بگیرند. مشابه میکردائو ، کامپاوند از اوراکل ها برای جمع آوری اطلاعات مربوط به قیمت که سپس به فید قیمت آن ارسال می شود ، استفاده می کند که توسط «سرپرستان» که دارندگان توکن کامپاوند به نام (COMP) هستند مدیریت و کنترل می شود.

ترجمه شده توسط دلاریپتو

No views yet