تفاوت فورک ها (Fork) و ایردراپ های (Airdrop) کریپتوکارنسی در چیست؟

اگر حتی برای مدت کوتاهی دنیای کریپتوکارنسی را دنبال کرده باشید ، احتمالاً بارها و بارها اصطلاح “هارد فورک  (hard fork) ” را شنیده اید. همچنین ممکن است بدون هیچ دلیلی شاهد افزایش موجودی کیف پول ارز دیجیتال خود بوده باشید. این ممکن است نتیجه یک ایردراپ (Airdrop) باشد.

ایردراپ ها (Airdrops) و هاردفورک ها (hard forks) از بعضی جهات شبیه به هم هستند و همین امر موجب سردرگمی سرمایه گذاران کریپتوکارنسی شده است. با این حال ، تفاوت های مهمی بین این دو عملیات وجود دارد. در زیر ، هارد فورک ها و ایردراپ ها را بررسی خواهیم کرد و به شباهت ها و تفاوت های بین آنها می پردازیم.

هارد فورک (hard fork) ها به دو توکن منتهی می شوند

هاردفورک ها لحظه های تاریخی و مهمی در دنیای کریپتوکارنسی بوده اند. به عنوان مثال ، وقتی بیت کوین (bitcoin) با مسئله ای به نام فورک مواجه شد ، حدس و گمان و گفتگوهای بسیاری در میان سرمایه گذاران ایجاد کرده بود. هارد فورک بیت کوین کش (bitcoin cash) نمونه بارز این پدیده است. البته با گذشت زمان ، ده‌ها هارد فورک بیت کوین (bitcoin) ایجاد شده است که حتی به بسیاری از آنها اشاره نشده است. هارد فورک (hard fork) دقیقاً چیست؟

هارد فورک (hard fork) وقتی اتفاق می افتد که برنامه نویسان یک ارز دیجیتال اساساً با استفاده از همان کد اصلی ، نسخه دوم آن ارز را ایجاد می کنند. اکثر اوقات ، یک هاردفورک پس از بحث و گفتگو هایی در میان تیم توسعه و سازنده یک ارز مجازی و مجامع ماینینگ و (بعضا) سرمایه گذاران رخ می دهد. اگر گروه های مختلف مایل به ایجاد تغییراتی در کریپتوکارنسی از جهات مختلف باشند ، یک هاردفورک ضروری خواهد بود. به همین دلیل ، دو نسخه از یک ارز دیجیتال دقیقاً یکسان نیستند؛ در عوض ، ارز اصلی به طور معمول مانند گذشته خواهد بود و تغییری نمی کند ، در حالی که تکرار فرآیند جدید برخی پروتکل ها و تنظیمات مختلف را بر روی کد ایجاد می کند. گاهی اوقات هارد فورک ها نتیجه بحث و اختلاف نظر بین توسعه دهندگان و ماینرها نیستند بلکه صرفاً حاصل تلاش برای ایجاد نسخه دیگری از یک کوین که از قبل موجود است می باشند.

ایردراپ ها (Airdrops) عملیات توزیع توکن هستند

یک ایردراپ ، روند تحویل یک کریپتوکارنسی به گروه خاصی از سرمایه گذاران است. این امر می تواند از طریق روش هایی مانند خریدهای (ICO) و حتی به عنوان یک عرضه رایگان توسط توسعه دهندگان اتفاق بیفتد. در ایردراپ ها ، توکن ها به طور معمول به دارندگان یک بلاکچین (blockchain) موجود مانند بیت کوین (bitcoin) یا اتریوم (ethereum) اختصاص می یابند.

و اما نکته ای که در خصوص تفاوت بین ایردراپ و یک هارد فورک سردرگمی ایجاد می کند. در هر دو حالت به دارندگان ارز دیجیتال ، توکن های جدید داده می شود ، به طور معمول با حجمی معادل دارایی فعلی آنها. به عنوان مثال در مورد هاردفورک بیت کوین کش (bitcoin cash) که در بالا ذکر شد ، به دارندگان بیت کوین(bitcoin)  ، توکن های بیت کوین کش (bitcoin cash) معادل موجودی شان ، در زمان تعیین شده توسط سازندگان فورک داده شده است.

در عوض ، یک ایردراپ در درجه اول به عنوان ابزاری برای افزایش شهرت یک توکن یا کوین جدید و ایجاد شوق و هیجان نسبت به یک پروژه جدید انجام می گیرد. دارندگان بیت کوین (bitcoin) و اتریوم (ethereum) ممکن است از دیدن ارزهای جدید در کیف پول هایشان شگفت زده شوند ، زیرا بسیاری از ایردراپ ها بدون اعلام قبلی اتفاق می افتند. برخی در جامعه ارزهای دیجیتال ، ایردراپ هایی از این نوع را تا حد زیادی بی فایده تلقی می کنند ، زیرا بسیاری از این توکن های رایگان در نهایت موجب ایجاد مازاد کوین در بازار می شوند. اغلب سرمایه گذارانی که به طور ناگهانی توکن هایی را به صورت رایگان دریافت می کنند ، اقدام به فروش توکن ها می کنند. اگر افراد زیادی این کار را انجام دهند ، امکان کاهش چشمگیر قیمت توکن جدید وجود خواهد داشت. برخی از کریپتوکارنسی ها به دلیل مواجه با چنین وضعیتی شکست خورده اند و نتوانسته اند مجددا فعالیتشان را ادامه دهند. در این مورد یک ایردراپ از یک هارد فورک متمایز است به این دلیل که هاردفورک موارد مشابهی از یک کریپتوکارنسی تولید نمی کند. بلکه به تولید کریپتوکارنسی جدیدی منجر می شود که ممکن است در بلندمدت موفق شود یا نشود.

ترجمه شده توسط دلاریپتو

No views yet