آیا استیکینگ (Staking) راهی برای حل مشکلات ماینینگ کریپتوکارنسی است؟

به عنوان یک فناوری که قرار بوده است کاملا مردمی باشد و به منظور رهایی سیستم های مالی از چنگ بانک های دولتی و بازگشت کنترل عرضه پول به مردم به صورت غیرمتمرکز توزیع شود ، به نظر می رسد کریپتوکارنسی ها بسیار متمرکز هستند.

بر اساس گفته های یک مطالعه جدید ، ۶۶ درصد از کل ماینینگ بیت کوین (BTC) اکنون در چین صورت می گیرد که ۵۴ درصد از آن در استان سیچوان (Sichuan) در جنوب غربی چین انجام می شود. سه استخر ماینینگ چینی به تنهایی مسئولیت تقریبا نیمی از هش ریت بیت کوین (Bitcoin) را بر عهده دارند. به نظر می رسد دوره ای که علاقه مندان به بیت کوین (Bitcoin) می توانستند محاسبات را از طریق کامپیوتر های خانگی خود انجام دهند و برای کمک به تراکنش های گروهی بلاک ، پاداش بیت کوین (Bitcoin) دریافت کنند مدت هاست به پایان رسیده است.

این یک مشکل بزرگ است و نه فقط به این دلیل که بخش بزرگی از زیرساخت بیت کوین (Bitcoin) را در یک مکان واحد تحت کنترل یک گروه دولتی متمرکز می کند. این موضوع مشکل بزرگی محسوب می شود زیرا دلیل اجرای زیاد فرآیند ماینینگ در سیچوان ، ارائه نیروی برق ارزان قیمت در این استان است. ماینینگ می تواند یک روش مفید برای کنترل روند صدور کوین های جدید باشد ، اما در زمانی که جهان در تلاش است تا انرژی بیشتری ذخیره کند این عملیات می تواند میزان مصرف برق را به شدت افزایش دهد.

بنابراین دنیای کریپتوکارنسی به دنبال راه حلی برای این مشکل است و در حال آزمایش روش های جدید ساخت بلاک ها و روش های جدید برای پاداش دادن به افرادی است که منابع حفظ زیرساخت های کریپتوکارنسی را فراهم می کنند.

یک راه حل برای این مشکل استیکینگ (staking)  است. ماینینگ به افرادی که مایل به ارتقاء نیروی محاسباتی بلاکچین (blockchain) هستند پاداش می دهد. هرچه منابع محاسباتی بیشتری به یک معدن ماینینگ اختصاص داده شود ، شانس بیشتری برای ارائه گواه اثبات کار (proof-of-work) ، راه حل یک معمای پیچیده ریاضی ، خواهد داشت و این امر به آنها اجازه می دهد تا بلاک ها را به بلاکچین (blockchain) اضافه کنند و پاداش خود را دریافت کنند.

استیکینگ (Staking) به افرادی که مایل به نگهداری کریپتوکارنسی ها و نه قدرت محاسباتی کامپیوتر به بلاکچین (blockchain) هستند ،  پاداش می دهد. در ازای توافق برای نگهداری مقدار مشخصی از کوین های دیجیتال ، کاربران می توانند مسترنود  (masternodes)  هایی را ایجاد کنند که تراکنش ها را مدیریت می کنند. هرچه تعداد کوین های بیشتری به این منظور اختصاص داده شوند ، شانس دریافت هزینه تراکنش بیشتر می شود. هیچ روند ماینینگی وجود ندارد ، و از آنجا که هیچ معمای گواه اثبات کار دشواری وجود ندارد ، میزان مصرف برق نیز کمتر است.

دش (Dash) ، یک فورک بیت کوین (Bitcoin) ، یکی از اولین اولین کریپتوکارنسی هایی بود که از مسترنودها استفاده کرد. مسترنودها نیز به روش گره های بیت کوین (Bitcoin) کار می کنند اما در ازای دریافت پاداش بلاک ۴۵ درصدی به ۱۰۰۰ دش (Dash) به عنوان تضمین نیاز دارند. از آنجا که تعداد مسترنودهای موجود در شبکه متفاوت است ، میزان سود حاصل از وثیقه نیز می تواند متغیر باشد. در حال حاضر ، میزان سود سالانه ۶٫۵۵ درصد است ، بنابراین تقریبا ۴۶،۰۰۰ دلار وثیقه مورد نیاز برای ایجاد مسترنود دش (Dash) ، باید سودی در حدود ۳۰۰۰ دلار در سال داشته باشد.

پیویکس (PIVX) کم توقع تر است و به کاربران خود دو راه برای کسب درآمد از فعالیتشان ارائه می دهد. یک مسترنود به ده هزار  (PIV) نیاز دارد که در حال حاضر حدود ۲،۰۵۵ دلار است. از طرف دیگر ، کاربران می توانند به راحتی هر مقدار (PIV) را در یک کیف پول فعال نگه دارند ، جایی که آن (PIV) به عنوان سهام عمل خواهد کرد. پیویکس (PIVX) اعلام کرده است که هر مسترنود در هر یک یا دو روز پاداش دریافت خواهد کرد ، و هر کیف پول فعال با حدود هزار (PIV) موجود در آن ، در هر ۳۰ روز یک پاداش به همراه خواهد داشت. در حال حاضر مسترنودهای (PIXV) بازدهی در حدود ۲۱۸ دلار در سال دارند.

(Divi Project)  از یک ساختار گواه اثبات سهام کاملاً پیچیده استفاده می کند. سیستم مسترنود چند لایه آن بر اساس میزان کوین های نگهداری شده پاداش های متفاوتی می دهد. کاربرانی که مایل به استیکینگ یک میلیون کوین هستند ، شانس دریافت پاداششان در مقایسه با کسانی که تنها ۱۰۰،۰۰۰ کوین را نگهداری میکنند ده برابر بیشتر است. در هر سطح نیز جوایزی وجود دارد. جف مک کیب (Geoff McCabe) ، مدیرعامل این شرکت در مدیوم (Medium) نوشت: “ما معتقدیم که این سیستم مردم را ترغیب می کند تا (DIVI) بیشتری را برای دستیابی به سطح بالاتر خریداری کنند و این امر به ایجاد یک سیستم گره فعال کمک می کند.

اکنون حتی توجه برخی از بزرگ ترین سازمان ها نیز به گواه اثبات سهام (proof-of-stake) جلب شده است. بایننس (Binance) اکنون دارای فیچر استیکینگ است که لیستی از کوین هایی که کاربران می توانند نگهداری یا خریداری کنند را در اختیارشان قرار می دهد و کاربران می توانند در ازای نگهداری از کوین ها درآمد کسب کنند. می توان گفت این روند مانند دریافت سود از حساب سپرده است. انتظار می رود که به روزرسانی اتریوم (Ethereum) ، اتر (ETH) را از لزوم گواه اثبات کار (proof-of-work) دور کند و به سمت گواه اثبات سهام (proof-of-stake) در سال ۲۰۲۰ سوق دهد.

با روش جدید کسب درآمد از طریق کریپتوکارنسی ، باز هم هر شخصی می تواند با مشارکت در سیستم و بدون پیوستن به استخر ماینینگ برقی سیچوان ، درآمد کسب کند.

ترجمه شده توسط دلاریپتو

No views yet