مانند بسیاری از ایده ها در صنعت بلاکچین blockchain، یک سردرگمی کلی که به اصطلاح “قراردادهای هوشمند” نامیده می شود. یک تکنولوژی جدید که توسط بلاکچین blockchain های عمومی ساخته شده است. درک قراردادهای هوشمند دشوار است، زیرا این اصطلاح به طور کامل رویکرد اصلی را توصیف نمیکند.
در حالی که یک قرارداد استاندارد شرایط ارتباط را تعیین میکند (معمولا یک قانون اجرایی)، یک قرارداد هوشمند با کد رمزنگاری cryptographic ارتباط برقرار می کند. به طور خلاصه، قراردادهای هوشمند برنامه هایی هستند که دقیقا به همان شیوه ای که سازندگان آن طراحی کرده اند، اجرا می شوند.
ابتدا در سال ۱۹۹۳ به تصویب رسید، این ایده ابتدا توسط یک محقق کامپیوتر و کریپتوگرافر به نام Nick Szabo به عنوان نوعی دستگاه فروش دیجیتال توصیف شد. او در مثال معروفش، توضیح داد که چگونه کاربران میتوانند داده یا ارزش را وارد کنند و یک آیتم محدود از دستگاه دریافت کنند، مانند دستگاه های فروش که میتوان در ازای مبلغی یک میان وعده واقعی یا یک نوشیدنی دریافت کرد. به عنوان مثال ،کاربران اتریوم etherum می توانند با استفاده از قرارداد هوشمند، ۱۰ اتر را به یک دوست در یک تاریخ خاص ارسال کنند .
در این حالت، کاربر یک قرارداد ایجاد می کند و داده ها را به آن ارسال مي كند تا بتواند دستور دلخواه را اجرا کند. اتریوم Ethereum یک پلتفرم است که به طور خاص برای ایجاد قراردادهای هوشمند ساخته شده است. اما این ابزارهای جدید در نظر گرفته نشده است که به تنهایی و به صورت تکی استفاده شود. اعتقاد بر این است که آنها همچنین می توانند بلاک های ساخت را برای برنامه های غیر متمرکز (به: “DAO چیست؟” مراجعه کنید) و حتی تمام شرکت های مستقل غیر متمرکز ايجاد كنند. جهت خرید اتریوم و فروش اتریوم می توانید به صفحه های فوق مراجعه کنید.
شایان ذکر است که بیت کوین bitcoin اولین ارزی بود که به پشتیبانی از قراردادهای هوشمند اساسی پرداخت به این صورت که شبکه می تواند ارزش را از یک شخص به دیگری انتقال دهد. شبکه گره ها تنها در صورتی معاملات را معتبر میشمارد که تمامی شرایط خاص را رعایت کرده باشند. اما بیت کوین bitcoin محدود به استفاده در ارز میباشد.
در مقابل، اتریوم etherum جایگزین محدودیت زبان بیت کوین bitcoin (یک زبان اسکریپتی از ۱۰۰ یا تعداد بیشتری اسکریپت) است و آن را با زبانی که به توسعه دهندگان اجازه میدهد برنامه ی مخصوص به خودشان را بنویسند جایگزین میکند. اتریوم Ethereum به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا قراردادهای هوشمند خود را ایجاد کنند و یا «عوامل مستقل» را برنامه ریزی کنند. زبان یک تکمیل کننده ی روند کار است و مانند یک ماشین تورینگ عمل میکند ، به این معنی که از مجموعه ای گسترده تر از دستورالعمل های محاسباتی پشتیبانی می کند.
به عنوان حساب های چند امضا multi-signature عمل میکند به طوری که بودجه تنها زمانی صرف میشود که درصد مورد نیازی از افراد موافق باشند. توافق بین کاربران را مدیریت میکند، اگر یکی از افراد بیمه را از فرد دیگر خریداری کند. ارائه خدمات به قراردادهای دیگر (شبیه به عملکرد یک کتابخانه نرم افزاری ) اطلاعات مربوط به یک برنامه را ذخیره میکند، مانند اطلاعات ثبت دامنه یا سوابق عضویت.
با توجه به آخرین نکته ی بیان شده، قراردادهای هوشمند نیاز به کمک دیگر قراردادهای هوشمند دارند. وقتی کسی بر روی میزان حرارت یک روز گرم تابستان یک شرط ساده میبندد ممکن است دنباله ای از قراردادهای تحت پوشش را ایجاد کند. یک قرارداد از داده های بیرونی برای تعیین آب و هوا استفاده می کند و قرارداد دیگر می تواند شرط را در شرایط مناسب بر اساس اطلاعاتی که از قرارداد اول دریافت کرده است انجام دهد.
اجرای هر قرارداد نیازمند هزینه معامله های اتر ether است که به میزان نیروی محاسباتی مورد نیاز بستگی دارد. همانطور که در راهنمای چگونگی کارکرد اتریوم Ethereum توضیح داده شده است ، اتریوم Ethereum زمانی که یک کاربر یا قرارداد دیگر یک پیام با هزینه های معامله کافی ارسال می کند کد قرارداد هوشمند را اجرا می کند.
سپس ماشین مجازی اتریوم Ethereum قراردادهای هوشمند را در ‘bytecode’ یا مجموعه ای از یک ها و صفرهایی که می توانند توسط شبکه خوانده شوند و تفسیر شوند، اجرا می کند.
No views yet
دیدگاه بگذارید