مقایسه پولشویی از طریق کریپتوکارنسی ها و فیات و راه های مقابله با آن

پولشویی با بیت کوین (Bitcoin) به دلیل پیچیدگی و ریسک بالا در واقع یک استراتژی ناکارآمد است.

شکی نیست که ارزهای دیجیتال با تسهیل دسترسی بهتر به محصولات و خدمات مالی مزایایی را برای افراد ، شرکت ها و مؤسسات فراهم می کنند.

براساس گزارش سازمان ملل ، پولشویی سالانه بین ۸۰۰ تا ۲ تریلیون دلار برای اقتصاد جهانی هزینه دارد. این مقدار بین ۲ تا ۵ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی است. بیش از ۹۰ درصد از پولشویی ها هنوز کشف نشده است. با این حال تحولات در بخش فناوری ، دسترسی به ابزارهای جدیدتر و سریع تری را ایجاد کرده است. مجرمان از این پیشرفت ها برای ادامه روند پولشویی استفاده می کنند. در عین حال ، مقامات دولتی و شرکتهای فین تک نیز برای شناسایی تراکنش ها و کمک به افشای کلاهبرداری از فناوری های جدید استفاده می کنند.

پولشویی با بیت کوین (Bitcoin)

آیا بیت کوین (BTC) واقعاً روش برتر و منتخب مجرمان برای انجام فعالیت های پولشویی است؟

دارایی های کریپتو یک نمایش دیجیتالی از ارزش هستند که می توانند به صورت دیجیتال معامله یا منتقل شوند و به عنوان نوعی روش پرداخت استفاده می شوند. بیت کوین (Bitcoin) محبوب ترین دارایی دیجیتالی است که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد. در رسانه ها ، اغلب نام بیت کوین (Bitcoin) با اولین بازار مدرن دارک نت به نام سیلک رود (Silk Road) که در آن کاربران آنلاین می توانند اقلامی مانند سلاح و مواد مخدر غیرقانونی را بطور ناشناس خریداری کنند ، همراه است. در سال ۲۰۱۳ ، دفتر تحقیقات فدرال ایالات متحده این وبسایت را از کار انداخت.

محتوای اصلی رسانه ها در زمینه بیت کوین (Bitcoin) و دارایی های دیجیتال بیشتر بر فناوری و نوآوری متمرکز است. بیشتر عناوین به این صورت است : بیت کوین (Bitcoin) به دلیل ماهیت ناشناس بودن آن ، می تواند به مجرمان کمک کند. با نگاهی عمیق تر به این تیتر ، آیا بیت کوین (Bitcoin) روشی برتر برای مجرمان جهت انجام فعالیت های پولشویی است؟

بانکها چطور؟

یکی دیگر از روش های پرداخت پول نقد است. بانک ها هنوز هم نیاز به سیستم های تایید هویت سنتی دارند و با استفاده از اطلاعات ثابت کاربر ، پول را انتقال می دهند. مرزهای ملی زمان پردازش و انتقال ارز فیزیکی را به شدت محدود می کنند. برای مصرف کننده معمولی پول را می توان از طریق لپ تاپ و کامپیوتر ها با چند کلیک ارسال کرد و نقل و انتقال را می توان در سیستمی تو در تو از طریق شرکتهای پوششی در سراسر حوزه های استراتژیک اجرا کرد.

نگهبانان سیستم مالی ما نیز با پولشویی در ارتباط هستند.

جهانی سازی به معنای فرصت های جدید برای مهندسی روش های مشکوک انتقال پول است که از اختلاف اقتصادی بین کشورها استفاده می کند. جان سویینی (John Sweeney) ، روزنامه نگار تحقیقاتی بی بی سی ، اظهار داشت: “ذکر نام پولشویی مناسب نیست. شما در مورد ساختارهای مدیریت دارایی و طرح های سود مالیاتی صحبت می کنید. ” بانک ها ، نگهبانان سیستم مالی ما نیز با پولشویی در ارتباط هستند.

موسسات مالی بارها و بارها به دلیل عدم رعایت قوانین مبارزه با پولشویی جریمه شده اند. رسوایی پولشویی ۸۸۱ میلیون دلاری (HSBC) فقط یکی از این موارد است که خبرش در رسانه ها منتشر شده و به یک مستند در شبکه نتفلیکس تبدیل شده است. فناوری و نوآوری در ارزهای دیجیتال نویدبخش روش های کارآمدتر ، قابل اعتمادتر و مقیاس پذیرتر برای انتقال دارایی ها در اقتصاد جهانی ما هستند ، اما با این وجود دیگر چه پیشرفت هایی لازم است؟

جریمه های ضد پولشویی

سال ۲۰۱۹ با توجه به تعداد جریمه های تعیین شده ، یک رکورد محسوب می شود : مقامات ۵۸ حکم جریمه در رابطه با مبارزه با پولشویی (AML) را صادر کردند ، در مجموع ۸٫۱۴ میلیارد دلار ، دو برابر مبلغی که در سال ۲۰۱۸ تعیین شد ، که با ۲۹ جریمه در مجموع ۴٫۲۷ میلیارد دلار ثبت شده بود. براساس آخرین گزارش ، قانونگذاران آمریكا روشی تهاجمی در پیش گرفتند و ۲۵ جریمه در مجموع به مبلغ ۲٫۲۹ میلیارد دلار تعیین کردند و بریتانیا نیز با ۱۲ جریمه با مبلغ کل ۳۸۸٫۴ میلیون دلار در جایگاه دوم قرار دارد.

دو سوم جریمه های (AML) به بانک ها تحمیل شده است ، در حالی که تقریباً ۱۷ درصد به بخش های بازی ، قمار و کریپتوکارنسی مربوط می شود. این صنایع در معرض بررسی دقیق تر از سوی قانونگذارها قرار دارند ، زیرا کانال های مشترکی برای پولشویی محسوب می شوند.

جریمه های (AML) از سال ۲۰۱۵ رو به افزایش است. میانگین جریمه در سال ۲۰۱۹ معادل ۱۴۵٫۳۳ میلیون دلار بود. در سال ۲۰۲۰ ، تاکنون دو مجازات بالغ بر یک میلیارد دلار ثبت شده است که بیشترین مجازات به مبلغ ۵٫۱ میلیارد دلار است که توسط دولت فرانسه صادر شده است.

مقابله با (AML) و قانونگذاری کریپتوکارنسی

ظهور ابزارهای جدید برای مقابله با (AML) معمولاً قبل از پذیرش توسط قانونگذار ها مورد بررسی قرار می گیرد. در سال ۲۰۱۹ مقررات (AML) قوی تری در مورد پول و دارایی های دیجیتالی مانند کریپتوکارنسی اعمال شد. با این وجود حوزه کریپتو به رشد خود ادامه خواهد داد.

کارگروه ویژه اقدام مالی (FATF) ، یک سازمان بین دولتی ، در سال ۱۹۸۹ برای مبارزه با پولشویی تاسیس شد. این سازمان ،  راهنمای کریپتو را برای بسیاری از کشورهایی که قانونگذارانش در مورد رعایت قوانین بانکی احتیاط می کنند منتشر کرده است. هنگ کنگ به بانک ها توصیه کرد که رویکرد مبتنی بر ریسک را در این بخش اتخاذ کنند. شبکه اجرایی جرائم مالی آمریکا (FinCEN ) ، دفتر وزارت خزانه داری ایالات متحده ، به مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم پرداخت و از بانک ها خواست تا فعالیت مشکوک مربوط به ارزهای دیجیتال از جمله کریپتوکارنسی ها را گزارش دهند.

سنگاپور ، ژاپن و کره جنوبی نیز قرار است چارچوب قانونگذاری کریپتوکارنسی خود را در سال ۲۰۲۰ ارائه کنند. در همین حین ، بانک ها اقدامات مهمی را برای ریسک زدایی کل بخش کریپتو انجام داده اند.  (FATF) اظهار داشت که این رویکرد کم خطر در طولانی مدت پایدار نیست زیرا صنعت کریپتو به رشد خود ادامه خواهد داد. بنابراین ، پرهیز از قرار گرفتن در معرض این خطرات بی فایده خواهد بود.

مباحث جدید در سال ۲۰۲۰

انتظار می رود کسب و کارها ، ریسک های مالی مربوط به استفاده از ارزهای دیجیتال را به دلیل نوظهور بودن این صنعت کنترل و ارزیابی کنند.

با ظهور فناوری جدید ، پذیرش جدیدی حاصل می شود. سال ۲۰۲۰ سالی است که قانونگذاری بیشتری در مورد کریپتوکارنسی ها ارائه می شود. امسال هند ، ژاپن ، کره جنوبی و فرانسه قانون مطلوب تری را در مورد کریپتو ارائه کرده اند. این اقدامات باعث ایجاد بحث و گفتگوهایی در محافل دولتی در مورد ایجاد ارز دیجیتال بانک مرکزی ، قانونگذاری آن و اختیارات پولی و قانونی آن شده است.

برای ظهور پروژه هایی از قبیل لیبرا (Libra) ، یک ارز دیجیتال بلاکچین (blockchain) مجاز که توسط فیسبوک ایجاد شده ، قانونگذار ها باید همگام با این نوآوری ها عمل کنند و به درک بیشتری از جدیدترین فناوری و پیامدهای آن برسند. انتظار می رود کسب و کارها نیز ، ریسک های مالی مربوط به هرگونه استفاده از ارزهای دیجیتال را به عنوان یک صنعت نوظهور نظارت و ارزیابی کنند.

مراحل پولشویی

مجرمانی که از طریق کریپتوکارنسی ها پولشویی می کنند ، باید پرداخت نهایی خود را به صورت نقدی دریافت کنند. این امر مستلزم پنهان كردن این موضوع است که این سرمایه از کجا به دست آمده است. متأسفانه ، چندین سرویس و ابزار پیشرفته به مجرمان در انجام این کار کمک می کنند. از این گذشته ، اگر راهی برای مجرمان وجود نداشت که بتوانند کریپتوکارنس هایی را که از طریق روش های غیرقانونی دریافت کرده اند ، نقد کنند ، انگیزه کمتری برای ارتکاب به جرم وجود داشت.

نمونه ای از روند پولشویی:

نقطه شروع: جابجایی پول از مبدا آن. پول از طریق واسطه ها ، مانند موسسات مالی ، کازینوها ، مغازه ها و صرافی ها وارد سیستم پول موجود در گردش می شود. نمونه هایی از این فعالیت ها شامل قاچاق ارز در خارج از کشور ، همدستی بانکی ، مبادله ، خرید دارایی و غیره است.

لایه بندی یا پوشش. در مرحله دوم ، هدف این است که فعالیت پولشویی را پنهان کنند. برای انجام این کار ، مجرمان باید هزینه های خود را لایه بندی کرده و روند ردیابی پول ها را دشوار کنند. این امر معمولاً شامل تبدیل پول نقد به ابزارهای مالی یا خرید دارایی با وجوه غیرقانونی و فروش مجدد آنها است.

ادغام. این آخرین مرحله از پولشویی است که پول های شسته شده از طریق سیستم بانکی به چرخه اقتصاد باز می گردند و بنابراین “پاک” به حساب می آیند. روش ها شامل این روند می شوند اما محدود به معاملات املاک ، شرکت های فرعی ، بانک های خارجی و صورتحساب های دروغین نیست.

به نظر می رسد که بیت کوین (Bitcoin) با توجه به ماهیت دیجیتالی و ویژگی های ذاتی خود ، در مراحل جا به جایی و لایه بندی مناسب است. بیت کوین (Bitcoin) می تواند یک ابزار مفید برای تبادل ارز فیات به بیت کوین (Bitcoin) و سپس مجددا تبدیل بیت کوین (Bitcoin) به ارز فیات دیگری باشد و پول را از یک کشور به کشور دیگر منتقل کند. با این حال ، به دلیل اینکه بیشتر مجرمان از بیت کوین (Bitcoin) برای دریافت پول استفاده می کنند ، مشکل اصلی آنها ادغام است ، یعنی بازگرداندن وجوه غیرقانونی به اقتصاد برای پنهان کردن فعالیت غیرقانونی خود.

ادغام

براساس “گزارش جرائم کریپتو در سال ۲۰۲۰” از سوی چینالیسیس ، بسیاری از مجرمان با کمک کارگزاران خارج از بورس ، اقدام به پولشویی کریپتوکارنسی های خود می کنند. کارگزاران خارج از بورس نمایندگان یا شرکت هایی هستند که معاملات بین خریداران و فروشندگانی را که نمی خواهند (یا نمی توانند) در اکسچنج کریپتوکارنسی معامله کنند را تسهیل می کنند.

همکاری با کارگزاران خارج از بورس در بین معامله گران و ماینرهایی که می خواهند مقادیر زیادی از دارایی های کریپتوی خود را با قیمت مشخصی به فروش برسانند رایج است ، زیرا استفاده از اکسچنج های عمومی برای فروش دارایی هایی با حجم زیاد می تواند بر قیمت بازار تأثیر بگذارد. اکثر معامله گران خارج از بورس با اکسچنج ها همکاری می کنند ، اما بسیاری از آنها “اکسچنج هایی با قوانین شناخت مشتری محدودتر از مواردی که در آن فعالیت می کنند” را پیشنهاد می دهند. بسیاری از آنها از ارائه خدمات پولشویی به مجرمان بهره می برند. اکسچنج ها هنوز روش اصلی برای پولشویی غیرقانونی از طریق بیت کوین (Bitcoin) هستند. در سال ۲۰۱۹ بیش از ۲٫۸ میلیارد دلار بیت کوین (Bitcoin) از سوی مجرمان به اکسچنج ها ارسال شد و ۵۲ درصد از آن به دو اکسچنج برتر یعنی بایننس (Binance) و هووبی (Huobi) انتقال یافت.

لایه بندی

بیت کوین (Bitcoin) برای مرحله دوم پولشویی کاربردی تر است: لایه بندی. این ارز دیجیتالی می تواند بدون محدودیت مرزهای فیزیکی برای خرید در سراسر شبکه استفاده شود. اگر شخص به اندازه کافی دقت کند و تکنیک های حفظ حریم خصوصی را اجرا کند ، می تواند با بیت کوین (Bitcoin) برای خرید دارایی یا نقد کردن آن از طریق معامله گران خارج از بورس اقدام کند.

به عنوان مثال ، ممکن است شخص یک رولکس را در یک بازار ثانویه خریداری کند و بعد مجددا آن را در مقابل پول فیات بفروشد. با این حال ، خریدن دارایی های پولی برای مجرمان بسیار دشوار خواهد بود زیرا بیشتر آنها از طریق واسطه هایی خریداری می شوند که نیاز به رعایت پروتکل های شناخت مشتری و (AML) دارند.

با این وجود شایان ذکر است که برخلاف پول نقد ، کریپتوکارنسی ها ذاتاً شفاف هستند زیرا همه تراکنش ها در یک دفتر کل عمومی ثبت می شوند. همانطور که در گزارش منتشر شده توسط چینالیسیس ذکر شد ، همه این دارایی های غیرقانونی آثاری قابل ردیابی ثبت می کنند. با کسب اطلاعات کافی ، مشخص می شود که صاحب آدرس بیت کوینی که برای پولشویی استفاده می شود کیست.

پولشویی بیت کوین (Bitcoin)

بیت کوین (Bitcoin) می تواند برای جابه جایی و لایه بندی در هنگام پولشویی مفید باشد. با این حال ، آیا جایگزین بهتری برای سیستم فعلی فراهم می کند؟ فقط ۱٫۱ درصد از کل حجم این کریپتوکارنسی غیرقانونی تلقی می شود. اکثر اقدامات غیرقانونی مربوط به کریپتو ، کلاهبرداری با حجم معاملات بیش از ۸٫۶ میلیارد دلار بوده است. به استثنای سه طرح بزرگ پانزی (PlusToken) ، (Bitconnect) و (OneCoin) ، کلاهبرداری ها حدود ۰٫۴۶ درصد از کل فعالیت های کریپتوکارنسی را به خود اختصاص داده اند.

براساس ویژگی های ناشناسی و هویتی ، استدلالی مبنی بر اینکه بیت کوین (Bitcoin) ابزاری بهتر برای پولشویی است ، یک تصور غلط است. هویت موجود در بلاکچین (blockchain) بیت کوین (Bitcoin) ناشناس نیست ، بلکه نام مستعار است. هر هویت با یک رشته الفبایی همراه است که به آن کلید خصوصی گفته می شود. در حالی که می توان گفت که بیت کوین (Bitcoin) سطح خاصی از حفاظت هویت کاربران را ارائه می دهد ، تراکنش ها در واقع عمومی هستند.

با توجه به ویژگی های ذاتی آن ، کلیه تراکنش های یک بلاکچین (blockchain) به طور عمومی به اشتراک گذاشته می شوند که توافق جمعی برای تأیید اعتبار زمان بندی تراکنش ها لازم است. دیو ویزبرگر (Dave Weisberger) ، مدیرعامل (CoinRoutes) ، اظهار داشت:

“هدف از پولشویی ایجاد زنجیره ای از تراکنش ها است که قابل ردیابی نیستند ، بنابراین از آنجا که بلاکچین (blockchain) بیت کوین (Bitcoin) به گونه ای طراحی شده است که سابقه عمومی غیرقابل تغییر همه تراکنش ها را ثبت می کند ، روند پولشویی را “بسیار دشوار می کند.”

میکسر ها

اگر نام مستعار برای حفظ حریم خصوصی کافی نباشد ، می توان از “میکسر” استفاده کرد. میکسرها نرم افزار یا خدماتی هستند که به کاربران اجازه می دهد با میکس کردن کوین های خود با سایر کاربران ، تراکنش های خود را با حفظ حریم خصوصی انجام دهند. این روش کاربران را قادر می سازد تا خروجی ها و آدرس ها و هویت واقعی خود را مخفی کنند.

در سال ۲۰۱۹ ، میکسرهای کریپتوکارنسی با اخباری مواجه شدند مبنی بر اینکه مقامات اروپایی در صدد از کار انداختن این خدمات هستند. با این حال ، براساس گزارش چینالیسیس ، به نظر می رسد که میکسرها برای حفظ حریم خصوصی بسیار بیشتر از فعالیت های غیرقانونی استفاده می شوند. تنها ۸٫۱ درصد از کوین های میکس شده به سرقت رفته اند و تنها ۲٫۷ درصد از کوین های میکس شده قبلاً در بازارهای دارک نت استفاده می شدند.

میکسرهای کوین کاملا کاربرپسند نیستند ، و هنوز قادر به ارائه امنیتی مشابه”روش های قدیمی” برای پولشویی نیستند. شخص با استفاده از میکسر ممکن است دچار مشکل شود ، اما میکسر تنها در صورت میکس شدن مقادیر زیادی بیت کوین (Bitcoin) قادر به پنهان کردن تراکنش ها بطور موثر است. علاوه بر این ، اقدامات متقابل پیشرفته تری نیز وجود دارد ، مانند تجزیه و تحلیل بلاکچین (blockchain) ، که حتی می تواند بیت کوین (Bitcoin) میکس شده را به آدرس ها متصل کند. بر خلاف پول ، هر تراکنش کریپتوکارنسی در دفتر کل قابل رویت عمومی ثبت می شود. با استفاده از ابزارهای صحیح ، می توانید بررسی کنید که کدام فعالیت های کریپتوکارنسی با موارد غیرقانونی و مجرمانه در ارتباط هستند ، در مورد تکنیک های پنهان کردن فعالیت آنها اطلاعاتی را جمع آوری کرده و با نهادهای قانونی به اشتراک بگذارید تا جلوی سوء استفاده این افراد از سیستم را بگیرید.

این شرکت ها با ارائه اطلاعاتی ارزشمند برای کمک به پرونده های کیفری به قانون گذاران کمک کرده اند. یکی از این موارد ، دخالت اخیر چینالیسیس در بستن وب سایت (Welcome to Video) است ، که متهم شده است به افراد اجازه می داد فیلم های سوء استفاده جنسی از کودکان را به اشتراک بگذارند و دانلود کنند. پول نقد هنوز هم ساده ترین و مطمئن ترین راه برای پولشویی است. دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد و چینالیسیس تخمین می زنند که برای هر دلار بیت کوین (Bitcoin) که در دارک وب خرج می شود ، حداقل ۸۰۰ دلار به صورت نقدی شسته می شود.

داده های ارائه شده حاکی از آن است که بیت کوین (Bitcoin) می تواند ابزاری اضافی برای مجرمان جهت پولشویی باشد. به عنوان مثال ، آنها می توانند از آدرس های یکبار مصرف و تکنیک های میکس کردن کوین به عنوان یک روش اضافی استفاده کنند تا از سطح کافی حفظ حریم خصوصی اطمینان حاصل شود . با این حال ، هویت های مستعار ، تراکنش های عمومی و پیچیدگی های سیستم هدایت مورد نیاز برای استفاده از بیت کوین (Bitcoin) در حال حاضر جایگزینی کارآمدتر یا مؤثرتر برای پولشویی ندارند. همانطور که در گزارش چینالیسیس اشاره شده است ، یک مجرم نمی خواهد اثری دائمی از فعالیت های غیرقانونی خود را به طور عمومی منتشر کند.

علاوه بر این ، بیت کوین (Bitcoin) نمی تواند برای پولشویی حجم عظیمی از دارایی مجرمان استفاده شود. شبکه بیت کوین (Bitcoin) در مقایسه با سایر کلاس های دارایی ، دارای حجم روزانه کمتری است ، ۲۵ میلیارد دلار تا تاریخ ۲۷ ژانویه سال ۲۰۲۰٫ با جابجایی چنین مبلغی ، بلافاصله شرکتهای قانونی بلاکچین (blockchain) احساس خطر می کنند و به واسطه های بیشتر و اکسچنج های متمرکز نیاز خواهد بود.

در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ ، گروه لازاروس (Lazarus) ، گروهی از هکرها در ارتباط با کره شمالی ، بخش عمده ای از دارایی خود را از طریق اکسچنج هایی با پروتکل شناخت مشتری محدود نقد کردند. با این حال ، در سال ۲۰۱۹ ، تکنیک های این گروه پیچیده تر شد و پولشویی نیمی از دارایی خود را از طریق کیف پولهای کوین جوین CoinJoin (میکسر) انجام دادند ، در حالی که نیمی دیگر هنوز در کیف پول های آنها موجود است.

مجریان قانون و قانونگذارها برای به کارگیری توانایی های خود در “جلوگیری و واکنش به اشکال مختلف جرم های مربوط به کریپتو” ، باید در این زمینه اطلاعات تخصصی و کافی داشته باشند. همچنین انتظار می رود که اکسچنج ها با دقت بیشتری فعالیت کاربران ، تریدرهای خارج از بورس و سایر اشخاص دیگری که روی پلتفرم آنها فعالیت می کنند را بررسی کنند ، زیرا این پلتفرم ها همچنان مقصد منتخب مجرمان برای انتقال کریپتوکارنسی های غیرقانونی شان است.

قانونگذاری های (AML) برای وضعیت فعلی طراحی نشده اند. همکاری و نظارت بین المللی بیشتری برای ایجاد آزادی انتقال دارایی ها و پول مورد نیاز است. متأسفانه ، مقررات نتوانسته اند از پیشرفت سریع فناوری ها پیروی کنند. جهت ایجاد جایگزینی برای سیستم های بانکی سنتی ، قوانین و قانونگذاری های جدیدی لازم است تا بتواند نظارت کافی در سطح جهان را تضمین کند.

ترجمه شده توسط دلاریپتو

No views yet